Τα ζώδια και τι πρέπει να αφήσουν πίσω τους, στο τέλος του 2013!

Μερικά στοιχεία του χαρακτήρα σου αξίζει να τα πάρεις μαζί σου το 2014 και να τα κρατήσεις όλα τα επόμενα χρόνια, στον αιώνα τον άπαντα. Άλλα, πάλι, καλά θα κάνεις να τα ξεφορτωθείς. Είναι και μια ευκαιρία, τώρα που αλλάζει η χρονιά και όλοι ωριμάζουμε (ή αυτό ελπίζουμε, τουλάχιστον). Έτσι θα γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και, επιπλέον, θα περνάς πιο ωραία, και εσύ και οι γύρω σου.

 

 

Υπάρχει ένα ρητό που λέει πως «ο σοφός άνθρωπος δεν βιάζεται ποτέ». Αυτό αυτομάτως σε θέτει εκτός της συνομοταξίας των σοφών, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Τι θα ’λεγες να αφήσεις κατά μέρος αυτή την απερίγραπτη ανυπομονησία σου να γίνονται τα πάντα εδώ και τώρα; Περίμενε λιγάκι, μερικά πράγματα θέλουν τον χρόνο τους να ωριμάσουν. Άσε που όποιος βιάζεται σκοντάφτει και, μεταξύ μας, δεν είναι και λίγες οι φορές που έχεις φάει τα μούτρα σου μέχρι τώρα! Άνοιξε λοιπόν το λεξικό, εμπέδωσε το νόημα της λέξης «υπομονή» και προσπάθησε να την εφαρμόσεις όλες τις φορές που σου έρχεται να ουρλιάξεις «Άντε, ντε! Ακόμα;».

 

Εντάξει, δεν θέλεις να σε ζορίζουν να πάρεις μια απόφαση, το ξέρουμε. Σου αρέσει να το σκέφτεσαι. Και να το ξανασκέφτεσαι. Αλλά ξέρεις, η ζωή δεν περιμένει πάντα. Κι αν για σένα η αίσθηση της ασφάλειας είναι ένα από τα σπουδαιότερα αγαθά, δυστυχώς δεν έχεις πάντα τη δυνατότητα να αποφασίζεις εκ του ασφαλούς. Στο κάτω-κάτω, το ρίσκο κάνει τη διεκδίκηση πιο ενδιαφέρουσα και τη νίκη σου πιο πολύτιμη. Λίγη αδρεναλίνη δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Άλλωστε, δεν ήταν και λίγες οι φορές που κάποιος οπαδός του ρίσκου έναντι του… ψειρίσματος, σου άρπαξε την ευκαιρία μέσα από τα χέρια, έτσι δεν είναι; Αλλαγή στρατηγικής λοιπόν.

 

Είπαμε να έχεις μια περιέργεια για πρόσωπα και πράγματα. Η περιέργεια οδηγεί στη μάθηση. Η περιέργεια είναι η μητέρα όλων των ανακαλύψεων. Η περιέργεια, λέμε, όχι η αδιακρισία. Γιατί εσύ πολλές φορές το παρακάνεις. Χώνεις τη μύτη σου στις υποθέσεις των άλλων, στις τσάντες τους, στα ντουλάπια τους, στα κινητά τους, στις ζωές τους. Ψαρεύεις ασύστολα πληροφορίες. Θες να ξέρεις τα πάντα για τους πάντες, και μετά αναρωτιέσαι γιατί σε αποκαλούν κουτσομπόλη (ενίοτε). Ναι, το κάνεις από ενδιαφέρον. Αλλά σκέψου μήπως τελικά αντιμετωπίζεις τις ζωές των άλλων λες και βλέπεις… σίριαλ. Και άσε τους το δικαίωμα να κρατάνε τα μυστικά τους. Και από σένα!

 

Σίγουρα τα παλιά χρόνια ήταν πιο ωραία. Έτσι όπως έχουν γίνει σήμερα τα πράγματα, αυτό το λένε πια σχεδόν όλοι, κι ας μην είναι Καρκίνοι. Αλλά η διαφορά των υπολοίπων από τον Καρκίνο είναι ότι, ως επί το πλείστον, οι άλλοι ζουν σε ενεστώτα χρόνο και αφήνουν το παρελθόν σε κάποιο ντουλαπάκι του μυαλού τους. Να λοιπόν μια πρόταση για τον καινούργιο χρόνο: Δοκίμασε να ζεις την κάθε μέρα χωρίς αναδρομές στα παλιά, χωρίς συγκρίσεις με προηγούμενες καταστάσεις και προπαντός, χωρίς νοσταλγία ή πόνο για πράγματα που συνέβησαν. Το concept είναι απλό: Αν δεν διώξεις τα παλιά, πώς θα κάνεις χώρο για τα καινούργια στη ζωή σου;

 

Τίποτα απ’ όσα κάνεις δεν έχει την ίδια… γλύκα, αν δεν υπάρχουν κι άλλοι να το θαυμάσουν. Μα τι μανία είναι κι αυτή, να αποζητάς την… έξωθεν μαρτυρία για τα πάντα! Λες πως θέλεις απλώς να μοιράζεσαι αυτά που κάνεις, αλλά αυτό που απολαμβάνεις είναι κυρίως η φιγούρα. Όχι, πες, πόσες πράξεις σου θα γίνονταν, αν ήξερες ότι θα έμεναν στην αφάνεια; Θα έφτιαχνες κάτι υπέροχο που να μην το δείξεις ποτέ σε κανέναν; Το θέμα δεν είναι, βέβαια, να… κρύβεσαι. Απλώς να βρίσκεις την ευχαρίστηση από μέσα σου κι όχι από τον θαυμασμό που θέλεις να βλέπεις στα μάτια των άλλων.

 

Επιμένεις να εξετάζεις τα πάντα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, αλλά καταλήγεις να αγνοείς τη γενική εικόνα σε μια κατάσταση. Είναι σαν να παθαίνεις ένα είδος μεταφορικής… μυωπίας. Αυτό που λένε ότι «βλέπεις το δέντρο, αλλά χάνεις το δάσος», εσύ το έχεις εξελίξει σε «βλέπεις το φύλλο, αλλά χάνεις το δέντρο», κι όσο για το δάσος, να ‘ταν κι άλλο… Σκέψου δηλαδή να μην είχες και την παρθενίσια οξυδέρκειά σου. Αν όμως εγκαταλείψεις τη μανία σου με τη λεπτομέρεια, θα γλιτώσεις και κόπο και χρόνο, αλλά και τα νεύρα όλων των άλλων, που μερικές φορές, όσο κι αν σε εκτιμούν, τους έρχεται να σε… καρυδώσουν.

 

Θέλεις να πετύχεις την επί γης ειρήνη και να τα έχεις καλά με όλους. Μάντεψε όμως, αυτό δεν το έχει καταφέρει ούτε ο θεός ο ίδιος. Ο οποιοσδήποτε θεός, από δωδεκάθεο και εντεύθεν. Αν προσπαθείς να μη δυσαρεστείς κανέναν, στην καλύτερη περίπτωση θα δυσαρεστείς μόνο τον εαυτό σου. Στη χειρότερη, και όλους τους άλλους. Γι’ αυτό πάρε το τιμόνι ανάποδα και ξεκίνα από εκείνο που θα έκανε πρώτα εσένα ευτυχή ή τουλάχιστον θα σου εξασφάλιζε έναν ήρεμο ύπνο. Και οι υπόλοιποι, ας βολευτούν όπως μπορούν. Μην ανησυχείς ότι θα τους χάσεις, όλοι κοντά σου θα μείνουν. Και θα σε υπολογίζουν και περισσότερο, εγγυημένα πράγματα.

 

Γιατί, καλό μου παιδί, να ξεκινάς πάντα με το δεδομένο ότι ο άλλος θέλει να σου τη φέρει; Σύμφωνοι, ο κόσμος είναι γεμάτος απατεώνες, η υποκρισία βασιλεύει και όλα τα σχετικά. Αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν άτομα ειλικρινή με γνήσια συναισθήματα. Εσύ, σαν ένα από τα πιο ξύπνια και διαισθητικά ζώδια, θα έπρεπε να μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος είναι ποιος. Πάψε λοιπόν να πιπιλάς την καραμέλα του καμένου στον χυλό, που φυσάει και το γιαούρτι, μη δίνεις άλλη τροφή στην καχυποψία σου (όχι άλλο κάρβουνο…) και επιτέλους απόλαυσε αυτά που σου δίνει η ζωή. Και μάντεψε, το σύμπαν έχει άλλες σοβαρότερες δουλειές από το συνωμοτεί εναντίον σου.

 

Τι νομίζεις ότι θα πάθεις, αν μείνεις λίγο ακίνητος, σε ένα μέρος, μια σχέση, μια δουλειά; Πως θα αρχίσεις ξαφνικά να βγάζεις ρίζες και θα μεταμορφωθείς σε δέντρο; Πως θα σε πιάσουν αιχμάλωτο συμμορίες που πουλάνε ανθρώπινα όργανα; Πως θα σε τυλίξει η Καιτούλα και θα σε πάει σιδηροδέσμιο στον παπά; Χαλάρωσε και κατέβασε τους ρυθμούς σου. Έτσι όπως πας, δεν προλαβαίνεις να δεις τίποτα. Απλώς κυνηγάς την ουρά σου, σαν τρελαμένο κουτάβι. Ο κόσμος είναι απέραντος, σύμφωνοι, αλλά δεν χρειάζεται να τον γυρίσεις όλο. Τα πιο συναρπαστικά ταξίδια γίνονται όταν ανακαλύπτεις την ψυχή του άλλου. Και για να το κάνεις, πρέπει να είσαι εκεί.

 

Έχεις μια ρουτίνα και μια μεθοδολογία για τα πάντα. Ακόμα και για το πλύσιμο των δοντιών σου, πάντα με τη συγκεκριμένη σειρά, τα αριστερά και τα δεξιά, τα πάνω και τα κάτω. Κι αν κάτι ή κάποιος σου χαλάσει τον ρυθμό των πραγμάτων, δεν έχεις χειρότερο. Εκνευρίζεσαι και αποσυντονίζεσαι. Και μετά δεν καταλαβαίνεις γιατί οι άλλοι σε βρίσκουν σπαστικό. Λοιπόν, από εδώ και πέρα, άλλαξε εσύ τη σειρά και τον τρόπο που κάνεις πράγματα. Πήγαινε σπίτι σου από άλλη διαδρομή κι ας μην είναι η συντομότερη, που είχες επιλέξει κατόπιν εμπεριστατωμένης έρευνας. Πες ναι στο απροσδόκητο. Άλλαξε πλάνο την τελευταία στιγμή. Και επιτέλους, διασκέδασέ το!

 

Ναι, ναι, ξέρουμε, είσαι ο ανθρωπιστής του ζωδιακού. Και φέρεις υπερήφανα τον τίτλο. Τόσο που κοντεύεις να ξεχάσεις ότι δεν υπάρχουν μόνο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αλλά και ευπαθείς μεμονωμένοι άνθρωποι, δίπλα σου. Στους οποίους κλείνεις τις πόρτες της καρδιάς σου κατάμουτρα. Όχι πως φέρεσαι άσχημα, σε καμιά περίπτωση. Είσαι καλός και γλυκός και πάντα έτοιμος να βοηθήσεις. Αλλά κρατάς συναισθηματική απόσταση, σαν να κάνεις μια φιλανθρωπία, χωρίς να δίνεις τίποτα από την ψυχή σου. Κι όταν κάποιος σου ζητάει περισσότερη επικοινωνία, κατεβάζεις τα ρολά. Γίνεσαι διαθέσιμος μόνο όταν θέλεις εσύ, όχι όταν το ζητά ο άλλος. Θυμήσου όμως ότι οι σχέσεις είναι μια αμφίδρομη υπόθεση.

 

Αν ζηλεύεις τους βασιλιάδες, τους λεφτάδες και τους σελεμπριτάδες, δεν είναι τόσο για τον πλούτο, τη δύναμη ή τη φήμη τους, όσο για τη δυνατότητά τους να αναθέτουν όλα τα ταπεινά και γήινα στους άλλους κι εκείνοι να ασχολούνται με τα σπουδαία και τα μεγαλεπήβολα. Και επιπλέον, γιατί συνήθως εκείνοι έχουν ένα σωρό κόσμο γύρω τους, να τους κανακεύει. Λοιπόν, άκου: αν είσαι καλό παιδί και καταφέρεις να κάνεις μόνος σου τις δουλειές σου (και τις χαμαλοδουλειές σου, κυρίως) από δω και μπρος, θα γίνεσαι λιγότερο φορτικός και γκρινιάρης, και κατά συνέπεια πιο αγαπητός. Επίσης θα νιώθεις περισσότερο αυτάρκης και απελευθερωμένος. Τι λες, το δοκιμάζουμε;