Όνειρα: μηνύματα από το ασυνείδητο!

Το όνειρο του πετάγματος

Σας προσκαλούμε σε ένα ονειρικό ταξίδι! Κυριολεκτικά! Προσδεθείτε και ελάτε να «πετάξουμε» μέσα και πάνω από τα όνειρά μας, όπως ακριβώς έκανε ο αιώνιος έφηβος Πήτερ Παν και η παρέα του, στην χώρα των ονείρων. Θα κάνουμε μια ευχάριστη απόδραση στον πιο περίεργο και ταυτόχρονα στον πιο συνηθισμένο τόπο των θερινών διακοπών μας (και όχι μόνο), χωρίς να ξοδέψουμε ούτε ένα ευρώ.

Θα εντρυφήσουμε σε ένα πολύ συνηθισμένο και ταυτόχρονα τόσο ασυνήθιστο όνειρο: στο όνειρο του πετάγματος! Και θα περιπλανηθούμε στον πιο αλλοπρόσαλλο κόσμο, εκεί που ο καθένας από εμάς μπορεί να πάει χωρίς διατυπώσεις, αποσκευές και διαβατήρια. Στο κάτω-κάτω βλέπετε, όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου έχουμε δικαίωμα στο Όνειρο!!!

Σαν θυμηθείς το όνειρό μου…

Δεν είναι περίεργο ότι μετά τον έρωτα, τα όνειρα αποτελούν τα αγαπημένο θέμα των τραγουδοποιών, αλλά και των σεναριογράφων, των σκηνοθετών; Έρχονται όταν κοιμόμαστε, μας ενεργοποιούν σε μια ένταση, με ένα ρυθμό που σε εγρήγορση δεν θα μπορούσαμε να πετύχουμε ποτέ. Μέσα σε 6-8 ώρες ύπνου κάνουμε πράγματα που θα χρειάζονταν τουλάχιστον 5-6 μήνες από τη ζωή μας για να πραγματοποιηθούν. Τα ζούμε και τα ξεχνάμε αυτόματα ή, άλλοτε, μας συνοδεύουν αφότου ξυπνήσουμε και μας γεμίζουν ανησυχίες και φόβους κι άλλοτε μας έχουν φορτίσει τις μπαταρίες για μια μέρα με αισιοδοξία.

Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα

Όπως και να 'χει, τα όνειρα είναι μηνύματα από το υποσυνείδητο μας και χωρίς αμφιβολία λένε όλα όσα δεν μπορούμε να κάνουμε σε εγρήγορση, αλλά που τόσο επιθυμούμε. Μερικές φορές είναι προφητικά. Άλλοτε έχουν βιωματική προέλευση, δηλαδή αποτελούν «συνέχεια» της καθημερινής ζωής μας και άλλοτε μοιάζουν να έχουν τη δική τους ξεχωριστή υφή και υπόσταση.

Με ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό…

Όταν κοιμόμαστε, μεταφερόμαστε σε έναν άλλο κόσμο και, μέσα στα όνειρα μας, επινοούμε ιστορίες που δεν συνέβησαν ποτέ στην πραγματικότητα, ιστορίες χωρίς κάποιο στοιχείο που να προλέγει πως θα συμβούν. Άλλοτε είμαστε ήρωες, άλλοτε κακοί, άλλοτε βλέπουμε όμορφες σκηνές και άλλοτε εφιάλτες. Όποιο ρόλο όμως και να παίζουμε στα όνειρα, εμείς είμαστε οι συγγραφείς τους.

Τα περισσότερα όνειρα μας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: δεν ακολουθούν τους νόμους της λογικής που διέπουν τη σκέψη μας στην καθημερινή ζωή μας. Οι έννοιες του χώρου και του χρόνου παραμελούνται. Ονειρευόμαστε εκείνους που έχουν πεθάνει σαν να είναι ζωντανοί. Εμφανίζονται γεγονότα και πρόσωπα που δεν τα είχαμε σκεφθεί για αρκετά χρόνια και τα θεωρούσαμε ξεχασμένα. Ωστόσο, τα όνειρά μας είναι πραγματικά για εμάς, ενώ ονειρευόμαστε. Είναι τόσο πραγματικά, όσο κάθε εμπειρία που έχουμε στη ζωή μας. Ένας Κινέζος ποιητής γράφει: «Ονειρεύτηκα χθες βράδυ πως ήμουν πεταλούδα και τώρα δεν ξέρω εάν είμαι άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα ή ίσως πεταλούδα που ονειρεύτηκε πως ήταν άνθρωπος». Όταν κοιμόμαστε, συγκεντρωνόμαστε στον εσωτερικό εαυτό μας, ενδιαφερόμαστε αποκλειστικά για τον εαυτό μας και μοιάζουμε με αγγέλους, που δεν υπόκεινται στους νόμους της πραγματικότητας, αφού αψηφούν ακόμα και αυτόν το νόμο της βαρύτητας. Ένα από τα πιο συνηθισμένα όνειρα, είναι…

…Το όνειρο του πετάγματος

Απομάκρυνση από την καθημερινότητα; Σεξουαλική διέγερση; Λαχτάρα του πνεύματος για ανύψωση; Είναι όλες ερμηνείες ενός από τα συχνά όνειρα: το πέταγμα. Το πέταγμα είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ονειρικές εικόνες. Πάντοτε ο άνθρωπος, στην αναζήτηση της αλήθειας που τον ικανοποιεί περισσότερο από εκείνη που ζει, επιθυμεί τα φτερά. Στον ύπνο σηκώνεται από τη γη, την εγκαταλείπει, κατευθυνόμενος αποφασιστικά προς τον ουρανό. Με κάποιον τρόπο το πέταγμα είναι και η εικόνα της ανέγερσης, άρα λοιπόν, δεν είναι ανάγκη να υποτιμάται η σεξουαλική ερμηνεία αυτού του τύπου των ονείρων.

Το σεξ και το πέταγμα

Κατά τον Feud, τα όνειρα που έχουν το πέταγμα ως θέμα αναφέρονται πάντα σε μια διέγερση φυσική και είναι πιο συχνά στα άτομα που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να ζήσουν την ερωτική τους ζωή όπως επιθυμούν. Ονειρεύονται πως πετούν οι έφηβοι που αρχίζουν ν' αναγνωρίζουν τον ερωτισμό τους, αλλά δεν μπορούν να τον ικανοποιήσουν, οι ενήλικοι που δεν αισθάνονται ικανοποιημένοι σεξουαλικά και οι ηλικιωμένοι που συχνά δεν ζουν τη σεξουαλική τους ζωή όπως θα ήθελαν. «Ονειρεύτηκα κάτι περίεργο», «έβλεπα το αγόρι μου να πετάει κι εγώ φοβόμουν»... Είναι ξεκάθαρο ότι αναφέρεται σ' ένα φόβο, από τη μεριά της κοπελιάς, συνδεδεμένο με τον ενδοιασμό της για το σεξ και τις σεξουαλικές σχέσεις της με το αγόρι της.

Εξάλλου, αυτή η ερμηνεία των ονείρων που αναφέρονται στο πέταγμα είναι ενισχυμένη από τον (πραγματικό) οργασμό, που ακολουθεί την (ονειρική) πτώση, που συχνά έρχεται στο συμπέρασμα του πετάγματος.

Πετώ μακριά

Δίπλα σ' ένα άλλο είδος ερμηνείας, εξετάζουμε το πέταγμα σαν φυγή από τις δυσκολίες, απομάκρυνση από μια καθημερινότητα πολύ βαριά, πολύ θαμπή, χωρίς ερεθίσματα, χωρίς δημιουργικότητα. Η ύπαρξη μας δεν μας ικανοποιεί, αισθανόμαστε άχρηστοι, πως μας εκτιμούν λίγο, μας φαίνεται ότι ο χρόνος τρέχει ανάμεσα από τα δάκτυλα μας, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να τον σταματήσουμε και αντιλαμβανόμαστε την ήττα μας. Γι' αυτό, στο όνειρο, απομακρυνόμαστε φυσικά από ένα είδος ζωής που δεν ανταποκρίνεται σ' εμάς πια, αλλά δεν έχουμε και το κουράγιο (τουλάχιστον για τώρα) να το αλλάξουμε. Γι' αυτό προβάλλουν ξαφνικά τα φτερά και πετάμε μακριά: μακριά από τον πόνο, από την ασυνεννοησία, από τη μοναξιά, μακριά, μακριά απ' όλα και απ' όλους: αν αυτός ο κόσμος δεν μας θέλει, είναι γιατί δεν μας αξίζει. «Ονειρεύτηκα ότι κάποιος, δεν θυμάμαι ποιος, με είχε πειράξει. Εγώ θύμωσα πολύ, άνοιξα το παράθυρο και άρχισα να πετάω...», αυτό το όνειρο συνθέτει αυτό το είδος του μηχανισμού: υποφέρω πολύ, δεν είμαι σε θέση ν' αντέξω αυτό τον πόνο και γι' αυτό, πετάω, φεύγω. Το πέταγμα είναι «πετώ από πάνω» και δεν σκεπάζω το αίσθημα της ανωτερότητας, που στη ζωή όλων των ημερών πρέπει να καμουφλάρουμε με το σύμπλεγμα της κατωτερότητας (κανένας δεν με θέλει, κανένας δεν με καταλαβαίνει, δεν αξίζω τίποτα). Πετώντας, αποχωριζόμαστε από το γήινο στοιχείο, μπαίνουμε στο αέρινο, όπου τα πράγματα δεν έχουν βάρος και δεν φοβόμαστε ότι μπορούν να σπάσουν.

Μια περαιτέρω ερμηνεία αυτή τη φορά έρχεται από τον Jung, που ονειρεύεται ότι πετάει για την αναζήτηση μιας πνευματικής τελειοποίησης. Όποιος βλέπει αυτό το όνειρο, έχει μέσα του την επιθυμία να μπει σε μια σφαίρα πιο ελαφριά της ύπαρξης, να ξεπεράσει την υλιστική αλήθεια των πραγμάτων για να πάει αλλού, σ' ένα βασίλειο όπου οι αξίες είναι διαφορετικές από τις γήινες.

Είναι αλήθεια, όπως υπογραμμίζει ο ίδιος ο Jung, ότι δεν είναι ανάγκη ν' αποκλείσουμε στα όνειρα που πετάμε ένα συνθετικό καθαρά υλιστικό, όπως η φιλοδοξία να καλυτερεύσουμε την κατάσταση, την ώθηση στην επιτυχία, τη θέληση να ξεπεράσουμε τους άλλους. Παλαιότερα, οι ερμηνείες διέφεραν πολύ από τις σημερινές, όπως μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε από την παρατήρηση.

Ονειρεύομαι να πετώ σημαίνει, για έναν άνθρωπο που είναι ψηλά κοινωνικά, ευτυχία, για έναν υπηρέτη το τέλος των δυστυχιών του. Αν είναι στη φυλακή, θ' αφεθεί ελεύθερος, αν είναι άρρωστος, θα θεραπευτεί.

Αν είναι πλούσιος και πετάει εδώ κι εκεί, θα χάσει τα καλά του, αν είναι φτωχός, θα δει το τέλος της δυστυχίας του. Αν ένας άνθρωπος πετάει με επαναλήψεις, θα χάσει ό,τι έχει. Πέταγμα με φτερά αναγγέλλει πλούτο και κοινωνικό κύρος, χωρίς να προβλέπει κινδύνους και προβλήματα. Όποιος πετάει ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας με τη θέληση του, χωρίς να φοβάται, θα βρεθεί σε μια καλή δουλειά. Η χειρότερη περίπτωση είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να σηκωθεί από τη γη και να πετάξει.

Η γλώσσα των ονείρων

Η γλώσσα των ονείρων είναι συμβολική. Δηλαδή, ο εξωτερικός κόσμος αποκτά συμβολική έννοια για τον δικό μας εσωτερικό κόσμο.

Για παράδειγμα, όταν χρησιμοποιούμε τη φωτιά ως σύμβολο, περιγράφουμε μια εσωτερική εμπειρία που χαρακτηρίζεται από τα ίδια στοιχεία που παρατηρούμε με την αισθητηριακή εμπειρία της φωτιάς: τη διάθεση της ενέργειας, της ελαφράδας της κίνησης, της χάρης. Όταν χρησιμοποιούμε το νερό σαν σύμβολο, διαπιστώνουμε την ανάμειξη της αλλαγής και της μονιμότητας. Έχουμε επίσης την αίσθηση της ζωντάνιας, της διάρκειας, της ενέργειας, όμως υπάρχει μια διαφορά: ενώ η φωτιά είναι τολμηρή, γρήγορη, συναρπαστική, το νερό είναι αργό, ήρεμο, σταθερό.

Η φωτιά έχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού, το νερό έχει το στοιχείο της πρόβλεψης. Ορισμένα σύμβολα παρουσιάζουν διαφορά στο νόημά τους, ανάλογα με τη διαφορά που παρουσιάζει η ρεαλιστική σημασία τους στους διάφορους πολιτισμούς. Για παράδειγμα, για τις βόρειες χώρες όπου υπάρχει άφθονο νερό ο ήλιος είναι μια θερμή, ζωοδότρια, προστατευτική δύναμη, ενώ για χώρες με έντονη ηλιοφάνεια ο ήλιος είναι επικίνδυνη, απειλητική δύναμη.

Είναι χαρακτηριστικό των ονείρων να «προτιμούν» εικονογραφική ή γραφική γλώσσα, παρά άχρωμες και λογικές δηλώσεις.

Πολλά όνειρα παρουσιάζουν εικόνες και συνειρμούς σχετικά με πρωτογενείς ιδέες, μύθους και ιεροτελεστίες. Αυτές οι ονειρικές εικόνες ονομάστηκαν «αρχαϊκά υπολείμματα» από τον Feud. Ο όρος υποδηλώνει ότι είναι ψυχικά στοιχεία που απέμειναν από πανάρχαιες εποχές και προσκολλώνται ακόμη στο σύγχρονο νου μας, ανεξαρτήτως του μορφωτικού επιπέδου μας. Είναι ένα είδος γλώσσας που ενεργεί ως γέφυρα μεταξύ του τρόπου που εκφράζουμε συνειδητά τις σκέψεις μας και μιας γλώσσας που απευθύνεται κατευθείαν στα συναισθήματα και στις συγκινήσεις. Για παράδειγμα, σε μια γυναίκα που είναι γνωστή για τις προκαταλήψεις και το πείσμα της ο ψυχίατρος θα της πει: «Αγαπητή μου κυρία, οι απόψεις σας είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρουσες, αλλά βλέπετε υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν το μυαλό σας, χρειάζονται την ανοχή σας». Όμως, το όνειρο ακλουθεί μια διαφορετική μέθοδο, με πιο συγκεκριμένη και δραστική γλώσσα, κι έτσι η γυναίκα θα ονειρευτεί ότι προσκαλείται σ' ένα μεγάλο κοινωνικό γεγονός, όπου την υποδέχεται η οικοδέσποινα (μια πολύ έξυπνη γυναίκα) με τα εξής λόγια: «Α, τι καλά που ήλθατε! Όλοι οι φίλοι σας είναι εδώ και σας περιμένουν». Την οδηγεί σε μια πόρτα, την ανοίγει και η κυρία μπαίνει σ' έναν τεράστιο στάβλο αγελάδων.

Ερμηνεία των ονείρων

Ως προς την ερμηνεία των ονείρων έχουν διατυπωθεί πολλές και διαφορετικές απόψεις από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Ο Πλάτωνας στον «Φαίδωνα» αναφέρει ότι τα όνειρα είναι πάντοτε έκφραση του παράλογου μέρους της προσωπικότητάς μας, του παράλογου ζώου που βρίσκεται μέσα μας. Αυτό συμβαίνει σε μικρότερο βαθμό στα άτομα που έχουν φτάσει σε μεγαλύτερη ωριμότητα και σοφία. Στον ύπνο μας, παίρνουν ζωή παρορμήσεις την ύπαρξη των οποίων δεν θέλουμε ή δεν τολμάμε να αναγνωρίσουμε όταν είμαστε ξύπνιοι, για παράδειγμα, μίσος, φιλοδοξία, ζήλεια, διεστραμμένη σεξουαλικότητα.

Ο Αριστοτέλης τονίζει τη λογική φύση των ονείρων. Υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου είμαστε ικανοί να κάνουμε πιο λεπτές παρατηρήσεις σχετικά με ό,τι συμβαίνει στο σώμα μας. Επίσης, ότι καταπιανόμαστε με σχέδια και αρχές δράσης και τα οραματιζόμαστε με πιο καθαρό και σαφή τρόπο όταν κοιμόμαστε, παρά όταν είμαστε ξύπνιοι. Δεν θεωρεί ότι όλα τα όνειρα μας έχουν νόημα, αλλά ότι πολλά από αυτά είναι τυχαία και δεν αξίζουν να τους αποδίδουμε προφητική σημασία.

Το Ταλμούδ αναφέρει: «Το όνειρο που δεν ερμηνεύτηκε μοιάζει με επιστολή που δεν διαβάστηκε». Έπειτα από 2000 χρόνια, ο Freud υποστηρίζει ότι όλα τα όνειρα, χωρίς εξαίρεση, έχουν νόημα και αποτελούν σημαντικό μέσον επικοινωνίας με τον εαυτό μας. Ο Jung υποστηρίζει ότι τα όνειρα είναι η γέφυρα μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου. Είναι ο απαραίτητος δεσμός μεταξύ του λογικού κόσμου της συνείδησης και του κόσμου του ενστίκτου.

Αναφέρει το περιστατικό ενός ασθενούς του, ο οποίος είχε εμπλακεί σε παράνομες υποθέσεις και ανάπτυξε ως αντιστάθμισμα το πάθος για επικίνδυνη ορειβασία, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον εαυτό του. Στο όνειρο του είδε τον εαυτό του να βαδίζει πέρα από την κορυφή ενός ψηλού βουνού, στον αέρα. Ο Jung προσπάθησε να τον προειδοποιήσει για τον κίνδυνο που διέτρεχε, αλλά μάταια. Έπειτα από έξι μήνες «περπάτησε στον αέρα» (σκοτώθηκε κάνοντας ορειβασία). Υπάρχουν όνειρα που επαναλαμβάνονται από τα παιδικά μας χρόνια έως την ενήλικη ζωή μας. Τέτοια όνειρα συνήθως αντισταθμίζουν κάποιο ελάττωμα στη συνειδητή στάση του ατόμου, ή χρονολογούνται από κάποια τραυματική εμπειρία που άφησε πίσω της κάποια συγκεκριμένη προκατάληψη, ή προβλέπουν κάποιο μελλοντικό γεγονός.

Ο ErichFromm υποστηρίζει όχι στα όνειρα υπάρχουν και οι δύο φύσεις, τόσο η παράλογη όσο και η λογική, και ότι σκοπός της τέχνης της ερμηνείας των ονείρων είναι να κατανοήσει πότε εμφανίζεται στα όνειρα μας ο καλύτερος εαυτός μας και πότε η ζωώδης φύση μας. Μοιάζουν με τα μικροσκόπια με τα οποία κοιτάζουμε τα κρυμμένα περιστατικά μέσα στην ψυχή μας, εκείνα που δεν θέλουμε να δούμε.

Η ψυχολογική ανάλυση του ονείρου

Άλλοι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι κάθε πρόσωπο και κάθε αντικείμενο μέσα στο όνειρο είναι μια πτυχή αυτού που ονειρεύεται. Το άτομο που «ζει» το όνειρο παίζει με τα πρόσωπα του ονείρου, με τα αντικείμενα του ονείρου, ή ακόμη και με κομμάτια από το όνειρο.

Το υπαρξιακό μήνυμα που περιέχει το όνειρο μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί όχι με την ανάλυση, αλλά με την αναβίωση. Για παράδειγμα, ένας άνδρας έβλεπε ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο που περιείχε πάντοτε ένα γραφείο. Όταν του ζητήθηκε να φανταστεί τον εαυτό του σαν γραφείο, ξαφνιάστηκε. Με λίγη ενθάρρυνση, ξεπέρασε τις αναστολές του και άρχισε να αφηγείται: «Είμαι ένα μεγάλο γραφείο. Είμαι γεμάτο με τα πράγματα των άλλων. Οι άνθρωποι σωριάζουν πράγματα επάνω μου, γράφουν επάνω μου, με σκαλίζουν με τις πένες τους. Με χρησιμοποιούν κι εγώ δεν μπορώ να κουνηθώ». Αργότερα είπε: «Εγώ είμαι αυτό το γραφείο. Σαν γραφείο αφήνω τους άλλους να με χρησιμοποιούν και δεν λέω τίποτα».

Όνειρα και διάγνωση των ασθενειών

Στην ινδική και στην ελληνική ερμηνευτική των ονείρων υπάρχει η θεωρία ότι ο σκοποί των ονείρων είναι η διάγνωση ασθενειών. Πολλοί ψυχίατροι υποστηρίζουν ότι τα σωματικά συμπτώματα καθρεπτίζονται στα όνειρα. Όλα τα όνειρα μιλούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο για καταστάσεις του σώματος.

Όλες οι κινήσεις του σώματος μας, κάθε μορφή επικοινωνίας μας με τους άλλους, όπως ο τόνος της φωνής μας, ο ρυθμός της ομιλίας μας, οι εκφράσεις του προσώπου και οι περίεργες κινήσεις των χεριών και των ώμων την ώρα που μιλάμε, όλα καθρεπτίζονται στα όνειρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η περίπτωση μιας γυναίκας η οποία είχε επισκεφθεί αρκετούς γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων στην προσπάθεια της να απαλλαγεί από το γάλα του στήθους της. Στο τέλος επισκέφθηκε ένα ψυχίατρο, ο οποίος την υπέβαλε σε διαδικασία θεραπευτικής ύπνωσης. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, η γυναίκα ονειρεύτηκε πως ήταν ένα εγκαταλειμμένο παιδί. Το όνειρο έδειχνε πως θα έπρεπε να νιώθει περισσότερη ζεστασιά και αγάπη για τον εαυτό της. Είχε πολύ άσχημη σχέση με τον άνδρα της. Η ζωή της ήταν σκληρή, κι εκείνη με τη σειρά της έγινε πολύ σκληρή με τον εαυτό της. Δεν είχε πια φυσιολογικά συναισθήματα, με αποτέλεσμα το σώμα της να παράγει γάλα για να την αναγκάσει να γίνει μητέρα, να βρει μέσα της το μητρικό ένστικτο, ώστε να εκφραστεί η γλυκύτητα και η τρυφερότητα της γυναικείας φύσης της.

Ο πόνος και η ασθένεια πιέζουν προς τη συνειδητότητα. Μας φέρνουν σε επαφή με την αληθινή προσωπικότητα μας και με τη σοφία του σώματός μας. Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ένα τεράστιο και τρομερό φίδι ήταν τυλιγμένο γύρω από τον μικρό, γνωστό μας κόσμο. Το όριο του συνειδητού απεικονιζόταν με ένα τεράστιο, κουλουριασμένο φίδι που τρομοκρατούσε τους πάντες. Η συνάντηση με το φίδι αυτό (με τα όρια του συνειδητού) είναι μια ηρωική πράξη και δεν είναι δουλειά του καθενός.

Χρειάζεται πολλή δύναμη και, δυστυχώς, δεν την έχουν όλοι για να φτάσουν στα όριά τους και να τα ξεπεράσουν. Τα όνειρα, όπως και οι ασθένειες, συμβαίνουν ακριβώς στο όριο όσων μπορεί κάποιος να κάνει. Εάν υπάρχει αρκετό κουράγιο, τότε μπορούμε να πάμε πέρα από το όριο του συνειδητού και να αυξήσουμε το μέγεθος της συνείδησης μας.

Είδατε όνειρο; Δείτε την ερμηνεία ονείρων στον Ονειροκρίτη.